sevda değil bir alamet
gitti gelmez o muhannet
şol revanda balam kaldı
kırmızı gül her dem olsa
yaralara merhem olsa
ol tabipten derman gelse
şol revanda balam kaldı
kırmızı gülün hazanı
ağaçlar döker gazeli
kara yağızın güzeli
şol revanda balam kaldı
HİKAYESİ
Ali diye bir oğlan varmış zamanında. Savaş patlak vermeden evvel gönül vermiş bir güzele, evlenmiş ve evliliğinin daha kırkı çıkmadan askere çağrılıvermiş. Ali askere gitmesinden epey bir süre geçmesinden sonra savaşın bittiği haberi gelmiş köye. Ali'nin anası ile sevdiği mutluluk sarhoşu olmuşlar. Ali'nin içinde bulunduğu grubun şehre dönüş tarihi belli olmuş. bunun üzerine anası ve karısı başlamışlar hazırlığa ve o gün geldiğinde anası demiş ki:
''Kızım ben gidip tren istasyonunda bekleyim oğlumu sen de hazırlıkları tamamla evde'' deyip tren istasyonunun yolunu sabahın köründe tutmuş. Anası başlamış beklemeye. Bir tren gelir bir tren gider ve oğlan gelmezmiş.Anası hava kararıncaya kadar beklemiş. Oğlan gelmemiş.Umudunu kesen ana evin yolunu tutmuş.Eve geldiğinde gelinin odasından sesler geldiğini duyup kapıya yanaştığında içeride bir erkek olduğunu anlar.Bizim Anadolunun anası namusunu kirli bırakır mı? İçeriden tüfeğini kaptığı gibi odaya dalıverir ve yorgana doğru boşaltır mermileri. Ortalık kan gölüne dönmüştür. O arada yorgan sıyrılıverir yatağın üstünden. Bir de ne görsün ! İki yıldır askerde olan oğulcuğu ile ona gözü gibi bakan gelini yatağın içerisindedir. Meğer anası istasyonda beklerken görememiştir oğlunu, oğlan da koştura koştura eve gitmiş ve sevdiceğini yalnız bulunca dayanamamıştır. Bundan sonra ana az olan aklını da yitirip yollara düşer ağzında bir türkü;
Kırmızı gül demet demet...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder